PANGARAP at GUSTO (May pinagkaiba ba?)

Dahil sa maraming bawal etoh na lang ang pwede kung gawin ang magsulat at mag-express ng aking mga hinaing sa buhay (naks! an lalim nun!). It's okay. At least may choice pa din ako kung ano ang dapat kung gawin. Its 2:00 PM. and I'm at work. Walang magawa, walang task, kaya natural walang ginagawa at eto nakatunganga. Pero habang nakatunganga, marami din ang pumapasok sa isip ko, tila sinasapian ng isang makata.

Sa ngayon iniisip ko kung ano ang kinabukasan ko. Mula nung maliit pa ako ako (maliit pa nga din pala ako, kaya let me rephrase the sentence, hehe) .... Mula nung bata pa ako, parang wala akong PANGARAP.. ano nga ba talaga ang pangarap ko?.. Minsan nga naiisip ko, TAO BA AKO?.. kasi lahat ng tao may pangarap.. Ano ba ang pinagkaiba ng PANGARAP sa GUSTO?.. kasi ako marami akong GUSTO.. Gustong mangyari sa buhay. Na at least may natupad naman. May mga planong hindi nagawa pero meron ding successful din naman. Ayon sa gusto kong mailimbag sa chapter ng aking buhay.

Dalawampu't tatlong taong gulang na ako. Gradweyt na sa kolehiyo. Merong matatag na trabaho. Merong saktong lovelife. Kumakain ng sapat at talong bese sa isang araw. Pero meron pa din talga akong gustong gawin sa buhay.

Una: Gusto kong maiahon sa hirap ang aking mga magulang, iyon lang naman. Magkaroon lang sila ng magandang bahay na matitirhan at magkaroon ng sapat na pera para sa kanilang mga pangangailangan, tama na siguro ang mga taong kanilang naranasang maghirap. Gusto ko silang magpahinga naman.

Pero paano ko ito gagawin?.. iyan ang lagi kung tinatanong saaking sarili. Sana nga ay matupad ko ang gusto kung iyon o mas maiiging sabihing pangarap kung yaon.

Ikalawa: Gusto ko maging independent, gusto ko magkaroon ng sapat na lakas ng loob para ako'y magtagumpay sa pinaplano kung negosyo. Siyempre para matupad ko ang una kong gusto. :)

At huli: Gusto ko magkaroon ng aking sariling masayang pamilya. Isang pamilyang kahit hindi marangya ay masagana. Isang pamilyang nagkakaisa. May mabait at masipag na tatay ang aking magiging mga anak. Yun lang (ang simple lang noh). Wala na din naman talaga akong pangarap pang yumaman ng sobra. gusto ko lang ng sapat at maaliwalas na buhay.. at iyon ay sapat na. :)

*kdot! . ;)
Shy

Missing You..

So many thoughts on my mind. Paano kaya tayo makakasurvive?. We've been through a lot. Our relationship was never quite easy. Sayo ko lahat na-experience lahat ng pwede kung matutunan dito sa mundo. Though madami tayong di napagkakasunduan. Kasi ikaw na ata ang taong may pinakamaikling pasensiya at madaling magalit na nakikilala ko, but I am liking you the way you are doing it to me. Because I just realize that you are just doing that to make me a better and strong person.

Remember my Monday and Saturday Madness. I just hate it and I feel mad when you chose your friends towards me. (But its just really a simple "lambing"). I just want us to be together always, gusto ko araw-araw kahit ilang oras o minuto man yan.

Ewan ko ba nasanay na ata akong lagi kang kasama. Ikaw kae eh!.. Tinatanong na nga kita kung anong gayuma ang gamit mo, (ayaw mo pa umamin) at ganito na lang ako kahumaling sayo (naks naman! ang gwapo!).

Kahit ngayon nakikita ko ang mga negative attitudes mo. Di pa rin ako matuturn-off sayo. Ganun kita kamahal. Ganun ko kamahal ang buong pagkatao mo. Sa mga pinagdadaanan nating pagsubok ngayon. Alam kong malalampasan natin to. Fight! :) Basta magtutulungan tayo. Thanks for all the love and the care. My one and only, BU .. :)

LOVE LOVE LOVE

BUhay ko :))

Copied from Tumblr: Grabeng MOOD toh!! I don't like this anymore!

Loka loka lang ako eh noh , trip ko lang pasayahin ang buhay ko.. ang lungkot lungkot na eh .. ewan ko ba?.. pero buti na lang medyo naayos na.. buseeeet naman kasi ehh! Tang-ines na mga kamag-anak yan .. they are not even perfect! They are doing this dahil iniisip lang nila and kapakanan ko?? Kalokohan ! eh sa ginawa nila lalo lang nilang sinira ang buhay ko.. How PATHETIC they are!

Nakakainis na ang life ko „ Simula nung mawalan ako ng trabaho nagkaleche leche na ang buhay ko! LESHEEE! .. Ok naman ako dati ehh .. Sila ang may kasalanan nito eh.. Kung hindi sana nauso ang PAKIALAMERO at PAKIALAMERA .. kung hindi sana nauso ang KJ .. Kung hindi sana nauso ang CHISMOSO at CHISMOSA .. kung hindi sana NAUSO ang FACEBOOK at TWITTER .. Ang saya ko pa siguro ngayon ..

I don’t really get them.! Ako talaga yung taong optimistic, masayahin, mabait at higit sa lahat may respeto sa kapwa.. at HINDI RIN AKO PLASTIK!! Pero ngayon??.. Ewan ko na lang .. tinyuruan nila ako maging bitter, salbahe, malungkot, pessimistic at higit sa lahat maging PLASTIK!!.. Eto ata gusto nila„ eh di ibibigay ko sa kanila.. Nakakainis lang ehh .. NAKAKAASAR..

Alam ko na may kasalanan din naman ako.. Inaamin ko yun! (Mabait ako ehh).. Pero sila kaya? Hindi naman sa lahat ng pagkakataon ehh sila ang tama.. Ehh, gusto ko lang naman magkaroon ng konting KALAYAAN, pano ako matuto kung lagi ko na lang silang susundin??.. Sabi nila may tiwala sila saakin??.. Wehh, di nga?? Ano toh?? LOKOHAN??

Ewan ko ba kung ano gusto nila.. Ngayon tuloy sobrang worst ng buhay ko.. Hindi ko magawang maing MASAYANG MASAYA.. Hindi ako mapakali.. Hindi ako tao .. ALIEN AKO!!.. Feeling ko nandito ako sa loob ng isang masalimoot na bahagi ng buhay ko .. Yung taong walang magawa.. Kasi ang hopeless ko.. Feeling ko walang tumutulong saken.. Imbes tulungan ako parang lagi pa akong nasisisi.. Puro MALI na lang mali ang nakikita, pero lahat ng naitulong at nagawa kong mabuti, WALA!! NGANGA!! NABALEWALA!!..

Minsan tuloy iniisip ko.. I mean hindi lang minsan, LAGI-LAGI!.. Bakit kaya hindi ako naging mayaman! Para hindi nagiging ganito ang buhay ko.. At least kahit wala pa akong trabaho ngayon ehh , hindi ko pasan ang daigdig tulad ng nararamdaman ko sa ngayon.. Haaayyy„ ewann .. NAKAKIYAK!! Aaaarrrrrrggghhhh!! Psh ,…

—END